Chut, Chut, Chut …
Si vos que vam har
L’amor amoros,
Qui torna pintrar
Tot lo monde en blu,
Que vam har lo cluc,
Au miei de las flors,
S’i a pas trop de vent,
S’i a pas trop de lutz.
Chut, chut, chut,
Chut, chut, chut,
Pas tant de bruth,
Pas tant de bruth.
Enten sus lo tèit
De la mia maison,
La ploja que truca
La soa cançon,
Sinfonia, sinfonia,
Cent mila tambors,
Luenh deus barcalhons
De la particion.
Un sor tot matin,
Un hoec, un acès,
Un troç de camin,
Un par de solièrs,
Tot aquo qu’ei viu,
N’ei pas briga car,
E mercès a Diu,
A qui ne crèi pas.
I a cent mila estelas
Qui’m hèn saunejar
A tots aqueths viatges
Qui ne herèi pas,
Adiu que me’n vau,
Que’m cau escusar,
Qu’atendi lo crum
Qui’m va emportar.
